De bronst van de damherten is afgelopen maar er vliegen ook ijsvogeltjes, dus met mijn videocamera in de rugzak en fototoestel in aanslag weer op pad.
De krooneenden zwemmen dit keer in minder grote getale in het nieuwe kanaal.
En een valkje hangt boven de duinrand te bidden.
En komt langszaam mijn kant op.
Twee aalscholver vliegen ook nog langs de lens.
Hij scheert vlak over de grond en lijkt een prooi in zijn klauwen te hebben.
Vlak daarna gaat hij op de grond zitten.
Helaas maar heel kort, voor een foto lang genoeg, maar ik ben nog steeds op zoek naar een plekje waar ze duikend naar visjes te filmen zijn .
Ik had dus mijn fototoestel niet in aanslag en mijn videocamera batterij bleek ook nagenoeg leeg. Deze had ik per ongeluk onderweg aan laten staan en spare batterij thuis laten liggen. Dus geen beeld van de ijsvogel, maar weet nu wel dat hij inderdaad hier af en toe zit. In het uurtje op deze plek kwam hij wel een paar keer langs, maar zoals misschien niet iedereen weet, ze zijn zeer schuw. En aangezien er nog meer mensen in de buurt waren ging hij niet rustig ergens zitten. Volgende keer beter. Ik weet nu tenminste waar hij zit.
En dan komt er tussen het riet nog een snuit te voorschijn.
Even later gaat de vos op een heuveltje liggen
In de verte zitten een paar apart gekleurde eendjes. Thuis gekomen even bestudeerd welke eendesoort dit nu weer was.
Het blijkt de wintertaling te zijn.
Het kleinste eendesoort in europa.
De mannetjes hebben een mooi oranje groen koppie. Ze zitten echter wel ver weg.
Anders dan bij andere eenden laat deze wintergast zich vaak gescheiden zien , mannetjes in groepjes en vrouwtjes in groepjes, niet bij elkaar
In de verte hoor ik nog een damhert burlen.
Blijft toch een indrukwekkend geluid.
Vooral als je dat van dichtbij hebt gezien.
Ja, een videomontage van dit gebeuren ligt nog te wachten. Wat is foto's maken toch zoveel makkelijker............