In het voorjaar al een paar keer naar de Groene Jonker geweest na het lezen van de blog van Henk.
Toen al eens een schimp kunnen opvangen van het porceleinhoen.
En door een groot deel van het gebied kon je ze horen in het dichte riet.
Op waarneming.nl gezien dat nu deze vogel regelmatig gezien werd.
Dus maar weer eens afgereisd naar dit prachtige recent aangelegde compacte vogelaarsgebied.
Dit jaargetijde (eind augustus) weer heel andere soorten gezien dan in Juni.
O.a. watersnippen, waterrallen, het porceleinhoen en groenpootruiters.
Je kan merken dat ze gewend zijn aan mensen want erg schuw zijn ze niet.
Het porseleinhoen is iets kleiner dan de waterral (19-22 cm). Het verschilt van de waterral door een korte snavel die aan de snavelbasis geel is. Volwassen vogels zijn grotendeels bruin van boven en blauwgrijs van onder, met zwarte streepjes en lichte stippen op de buik.
Hij komt voor in natte uiterwaarden, in randen van rietmoerassen en op ondergelopen grasland waar minder dan 15 cm water opstaat.
Het voedsel bestaat uit insecten, wormen en slakken, maar ook planten en zaden worden gegeten, zolang de vogel de veiligheid van de begroeiing maar niet hoeft te verlaten. Het porseleinhoen lijkt op de waterral, maar heeft een kortere snavel.
Door het verdwijnen van veel vochtige gebieden met voldoende ondiep water is de populatie porseleinhoenders in Nederland sterk achteruit gegaan. Door meer natuurlijk beheer van uiterwaarden wordt gehoopt op een herstel van de soort. De groene jonker is een ideaal gebied met een biotoop die geheel past bij deze vogel.
En dat is gelukkig te merken.
Het hoen lijkt in een redelijk klein territorium zijn rondjes te lopen. Hierbij blijft hij vrijwel altijd dicht bij begroeiing te blijven zodat hij bij de minste onraad totaal opgaat in deze begroeiing.
Met een beetje geduld zie je de vogel telkens weer een zelfde rondje maken, en gaat hierbij soms dwars door de dichte begroeiing van waterplanten en riet. Dit was tenminste mijn ervaring.
Toen al eens een schimp kunnen opvangen van het porceleinhoen.
En door een groot deel van het gebied kon je ze horen in het dichte riet.
Op waarneming.nl gezien dat nu deze vogel regelmatig gezien werd.
Dus maar weer eens afgereisd naar dit prachtige recent aangelegde compacte vogelaarsgebied.
Dit jaargetijde (eind augustus) weer heel andere soorten gezien dan in Juni.
O.a. watersnippen, waterrallen, het porceleinhoen en groenpootruiters.
Je kan merken dat ze gewend zijn aan mensen want erg schuw zijn ze niet.
Het porseleinhoen is iets kleiner dan de waterral (19-22 cm). Het verschilt van de waterral door een korte snavel die aan de snavelbasis geel is. Volwassen vogels zijn grotendeels bruin van boven en blauwgrijs van onder, met zwarte streepjes en lichte stippen op de buik.
Hij komt voor in natte uiterwaarden, in randen van rietmoerassen en op ondergelopen grasland waar minder dan 15 cm water opstaat.
Het voedsel bestaat uit insecten, wormen en slakken, maar ook planten en zaden worden gegeten, zolang de vogel de veiligheid van de begroeiing maar niet hoeft te verlaten. Het porseleinhoen lijkt op de waterral, maar heeft een kortere snavel.
Door het verdwijnen van veel vochtige gebieden met voldoende ondiep water is de populatie porseleinhoenders in Nederland sterk achteruit gegaan. Door meer natuurlijk beheer van uiterwaarden wordt gehoopt op een herstel van de soort. De groene jonker is een ideaal gebied met een biotoop die geheel past bij deze vogel.
En dat is gelukkig te merken.
Het hoen lijkt in een redelijk klein territorium zijn rondjes te lopen. Hierbij blijft hij vrijwel altijd dicht bij begroeiing te blijven zodat hij bij de minste onraad totaal opgaat in deze begroeiing.
Met een beetje geduld zie je de vogel telkens weer een zelfde rondje maken, en gaat hierbij soms dwars door de dichte begroeiing van waterplanten en riet. Dit was tenminste mijn ervaring.
Heb natuurlijk wel een aantal foto's van dit vogeltje genomen. Zo vaak kom je deze niet tegen. En ik was niet de enige.
Tijdens het filmen miste ik een volwassen waterral, ik was zo gefixeerd door deze het hoen dat ondanks dat de ral vlak voor mij langs ging ik deze vogel geheel niet zag. Maar even later lieten een paar kleine jonge waterralletjes zich wel zien.
Met de videocamera lukte het zelfs beide in één shot vast te leggen.
Met de videocamera lukte het zelfs beide in één shot vast te leggen.
Na een uurtje toch ook maar een rondje door het gebied gemaakt.
Heel veel ganzen op het open water.
Op één plek ontdekte ik een stuk of tien watersnippen. Ze zaten een beetje verstopt bij struikjes of onder overhangende planten en helaas wat ver weg om ze mooi vast te leggen.
Heel veel ganzen op het open water.
Op één plek ontdekte ik een stuk of tien watersnippen. Ze zaten een beetje verstopt bij struikjes of onder overhangende planten en helaas wat ver weg om ze mooi vast te leggen.
En om de middag compleet te maken zag ik twee groenpoot ruiters. Volgens het vogelboekje.
En zo zag ik deze middag een aantal vogels die ik nog nooit gezien had.
En zo zag ik deze middag een aantal vogels die ik nog nooit gezien had.